POWŁOKI ETYLOKRZEMIANOWE | |
Antykorozyjne grunty czasowej ochrony są szybkoschnącym wyrobem nakładanym na powierzchnie stalowe, zabezpieczając je przed korozją w czasie transportu, składownia i prefabrykacji. Umożliwiają uzyskanie dużej wydajności spawania z zastosowaniem nowoczesnej technologii (MIG/MAG/G-FCAW). |
POWŁOKI WINYLOESTROWE | |
Powłoki na bazie żywicy winylowo estrowej
znane są z ich dobrej odporności na rozpuszczalniki i chemikalia. Oferują bardzo dobrą przyczepność do stali i betonu po obróbce strumieniowo ściernej. Winyloestry nazywa się często jako "rozwiązanie problemu" szczególnie, jeśli chodzi o wewnętrzną ochronę zbiorników. W szerokim zakresie odporne są na chemikalia. Odznaczają się również wyższą odpornością na temperaturę niż większość farb tradycyjnych. Często estry winylowe przedstawiane są jako okładziny. Słowo "okładzina" w przemyśle powłok jest zwykle zdefiniowane jako materiał użyty do ochrony wewnętrznych powierzchni zbiorników, pojemników i struktur podobnych przed wysoce korozyjnym lub potencjalnie wysoce korozyjnym środowiskiem. Winyloestry przeważnie są powłokami dwuskładnikowymi stosowanymi w normalnej temperaturze. Zwykle nakładane są w grubych warstwach (2 x 750 mikronów). Mają raczej krótki czas przydatności do użycia dlatego zaleca się, aby nakładane były za pomocą aparatu do dwukomponentowego natrysku bezpowietrznego. Zalety • Szybkie utwardzanie • Bardzo dobra przyczepność • Bardzo dobra odporność na ścieranie • Bardzo dobra odporność na chemikalia • Bardzo dobra odporność na rozpuszczalniki • Możliwość aplikacji zwykłym aparatem do natrysku bezpowietrznego • Płytki szklane poprawiają odporność na ścieranie Ograniczenia • Krótki czas przydatności do użycia (ok. 45 minut) • Ponowne malowanie: min. 2 godz, maks. 24 godz. • Ograniczony okres przechowywania około 6 miesięcy w temp. 23° C • Zależność od temperatury w czasie aplikacji • Malowanie jedynie na powierzchni stalowej po obróbce strumieniowo-ściernej (Sa 2 1/2) |
POWŁOKI POLIURETANOWE | |
Poliuretany są zwykle używane jako
farby nawierzchniowe w systemach farb epoksydowych. Wypełniają ważną
przestrzeń wysokowydajnych wymalowań na metal, beton, drewno i tworzywa
sztuczne. Powłoki poliuretanowe mogą być jednoskładnikowe(utwardzane wilgocią) lub dwuskładnikowe. Te drugie należą do najpowszechniej stosowanych powłok malarskich i głównie używane jako farby nawierzchniowe w systemach farb epoksydowych. Powłoki te odznaczają się doskonałym zachowaniem koloru i połysku podczas ekspozycji zewnętrznej. Ponadto, odporne są na chemikalia i rozpuszczalniki. Są to farby utwardzające się chemicznie i w związku z tym ten proces zależny jest od temperatury. Najniższy limit temperatury to zwykle 0° C. Alternatywną propozycją dla poliuretanów utwardzanych izocjanianami są epopksydy akrylowe lub farby typu akryl - akryl. Tak utwardzające się akryle mają takie same cechy jak poliuretany. Czas przydatności do użycia jest znacznie dłuższy, czas schnięcia bardzo krótki, ale czas utwardzania nieco dłuższy. Zalety: • Bardzo dobra odporność na warunki pogodowe • Doskonała trwałość połysku • Bardzo dobra odporność na chemikalia • Bardzo dobra odporność na rozpuszczalniki • Utwardzanie około 0° C Ograniczenia: • Dwa składniki • Możliwość podrażnienia skóry |
POWŁOKI FENOLOWO-EPOKSYDOWE | |
Zbiorniki na chemikalia. Jeszcze lepsze własności niż epoksydy czyste. Wymagają obróbki strumieniowo ściernej do klasy min Sa 2 1/2. |
POWŁOKI EPOKSYDOWO-POLISILOKSANOWE | |
Chemiczna modyfikacja alifatycznych
żywic epoksydowych żywicami polisiloksanowymi umożliwiła uzyskanie farb
o bardzo dobrych właściwościach pochodzących od obydwóch żywic. Odznaczają
się odpornością oraz wysokim połyskiem w agresywnych warunkach atmosferycznych.
Cechy charakterystyczne: |
POWŁOKI EPOKSYDOWE PIGMENTOWANE CYNKIEM | |
Epoksydy cynkowe są często używane
jako grunty na czas montażu i wyposażania konstrukcji w zakładach przemysłowych
(w czasie konserwacji) oraz statków w okrętownictwie. Są szybkoschnące,
a czas do nałożenia kolejnej warstwy jest relatywnie krótki. Zapewniają
również ochronę katodową.
Zasadniczym powodem stosowania powłok zawierających cynk jest posiadanie gruntu zapewniającego ochronę katodową. Przyczynia się to do ochrony stalowego podłoża i zmniejsza ryzyko powstawania korozji rozwijającej się pod powłoką w związku z wydostawaniem się z niej pęcherzyków powietrza. Aby proces ochrony katodowej działał prawidłowo, niezwykle ważne jest, aby powłoka zawierała wystarczającą ilość metalicznego cynku zwykle powyżej 75 % w suchej powłoce farb wodorozcieńczalnych i 82 % dla farb rozpuszczalnikowych. Epoksydy cynkowe nakładane są na stal po obróbce strumieniowo-ściernej do klasy Sa 2 1/2 (ISO 8501-1). Bardzo dobrze nakładają się przy pomocy natrysku bezpowietrznego, szybko można je przemalować oraz wykazują doskonałą zgodność z większością powłok (z wyjątkiem alkidów - zmydlanie). Są to dobre grunty dla systemów wielowarstwowych na nowych konstrukcjach oraz podczas renowacji. Epoksydy cynkowe są często używane na czas montażu i wyposażania konstrukcji w zakładach przemysłowych oraz w okrętownictwie. Są szybkoschnące, a czas do przemalowania jest relatywnie krótki. Odznaczają się bardzo dobrą przyczepnością oraz dobrą odpornością na uderzenie. Odporne na temperaturę około 120° C. Dobra odporność na ścieranie. |
POWŁOKI EPOKSYDOWE BEZROZPUSZCZALNIKOWE | |
Epoksydy bezrozpuszczalnikowe przeznaczone są do zastosowania w zbiornikach wody pitnej oraz tam, gdzie decydują ograniczenia dotyczące ochrony środowiska. |
POWŁOKI EPOKSYDOWE | |
Jest bardzo dużo różnych powłok epoksydowych,
a każda z nich przeznaczona jest do spełnienia ustalonych wymogów w czasie
eksploatacji. Powłoki epoksydowe charakteryzują się pewnymi ogólnymi cechami. Najbardziej istotne są ich zaletami. Zalety • Dobra odporność na wodę • Dobra przyczepność do podłoża • Dobra odporność na chemikalia • Bardzo dobra odporność na alkalia • Doskonała odporność na uszkodzenia mechaniczne • Duża wytrzymałość • Odporność na temperatury do 120° C (nieco niżej / wyżej w zależności od systemu) • Pewne systemy oficjalnie dopuszczone do stosowania w zbiornikach wody pitnej oraz w kontakcie z żywnością • Duża zawartość składników stałych / możliwość niewielkiej zawartości składników lotnych Ograniczenia • Słaba odporność na promieniowanie UV: kredowanie na słońcu • Malowanie i utwardzanie zależne od temperatury (zwykle powyżej + 10 C, wersje zimowe do - 5 C) • Nie łatwo przemalować utwardzone epoksydy • Jako wyroby dwuskładnikowe, wymagają dokładnego wymieszania komponentów, mogą powstawać straty materiałowe • Umiarkowana odporność na kwasy • Mogą wywoływać alergię (egzema) • Wymagają wiedzy, aby były prawidłowo stosowane Powłoki epoksydowe mają dobrą odporność na chemikalia, w szczególności na alkalia. Mają dobrą przyczepność do stali i betonu, oraz dobrą odporność na wodę. Często są modyfikowane żywicami fenolowymi, bitumicznymi i węglowodorowymi w celu uzyskania specyficznych właściwości np. lepszej odporności chemicznej, lepszej penetracji podłoża, lepszej odporności na wodę itp. Ujemną stroną wielu epoksydów jest duża zawartość rozpuszczalników. Ostatnio wprowadzane są nowe typy farb o dużej zawartości substancji stałych (mastyki) o "całościowo" doskonałych własnościach. Są również bezrozpuszczalnikowe powłoki epoksydowe, stosowane w zbiornikach wody pitnej. Wodorozcieńczalne farby epoksydowe są coraz częściej w użyciu ponieważ zapewniają lepsze warunki pracy. Są jednak nieznacznie mniej odporne na chemikalia. Aplikacja Przed malowaniem obydwa składniki farby muszą być wymieszane we właściwych proporcjach. Proces utwardzania jest reakcją chemiczną między składnikiem bazowym i utwardzaczem więc malowanie i utwardzanie jest zależne od temperatury. Ważne, aby aplikacja farby nie nastąpiła zbyt późno od rozpoczęcia chemicznej reakcji utwardzania zmieszanych składników. Gdy upłynie czas przydatności do użycia, farba staje się sucha i twarda i nie nadaje się do malowania. Zakres stosowania Różne typy epoksydów mają różne zakresy stosowania • Mastyki. Bardzo uniwersalne powłoki: przemysł, statki, konstrukcje morskiego przemysłu wydobywczego. Poniżej i powyżej linii wodnej (wymagana farba nawierzchniowa w przypadku działania promieniowania UV). Ponieważ dobrze penetrują i są dobrze przyczepne do podłoża nadają się prawie na wszystkie powierzchnie. • Czyste epoksydy. Zbiorniki na chemikalia, zbiorniki wody pitnej oraz jako całościowe systemy powłok na statkach i w kombinatach przemysłowych. Wymagają obróbki strumieniowo ściernej do klasy min Sa 2 1/2. • Fenolowo epoksydowe. Zbiorniki na chemikalia. Jeszcze lepsze własności niż epoksydy czyste. Wymagają obróbki strumieniowo ściernej do klasy min Sa 2 1/2. • Bitumiczno epoksydowe. Statki. Część podwodna a szczególnie zbiorniki balastowe. • Epoksydy bezrozpuszczalnikowe. Zbiorniki wody pitnej oraz tam, gdzie decydują ograniczenia dotyczące ochrony środowiska. • Epoksydy wodorozcieńczalne. Przemysł, w przypadku, gdy mogą być kontrolowane warunki (wilgotność i temperatura) |
FARBY ALKIDOWE | |
Zakres zastosowań Korzyści
|
FARBY AKRYLOWE | |
Większość powłok akrylowych nie stanowi odpowiedniego
zabezpieczenia w warunkach zanurzenia i w środowisku silnie chemicznym,
jednak spełniają swoje zadanie w środowisku umiarkowanie wilgotnym
i o średnim narażeniu chemicznym. Spoiwa w połączeniu z odpowiednimi pigmentami zapewniają bardzo dobrą odporność na promieniowanie UV i inne czynniki atmosferyczne. |
FARBY BITUMICZNE | |
Farby bitumiczne oparte są na bazie asfaltów, smoły węglowej i związków pochodnych. Schną fizycznie. Charakteryzują się bardzo dobrą odpornością na wodę, wilgoć i czynniki chemiczne. Stosowane są głównie do malowania podwodnych części urządzeń, wnętrz zbiorników, jako izolacje. |